Prva izgradnja žičare
Trebević je već dugo vremena najbliže i jedno od omiljenih izletišta u Sarajevu. Dugi strmi uspon ili obilaz putem zamijenila je žičara davne 1959. godine. Pripremni radovi za izgradnju žičare počeli su 1956. godine, a izdradnja počinje 1958. godine.
IZGRADNJA ŽIČARE
Trebevićka žičara, u sarajevskom žargonu poznatija kao uspinjača, svečano je otvorena 3. maja 1959. godine, a povezivala je Bistrik (583 m/nv) sa Vidikovcem na Trebeviću (1160 m/nv). Puštanju u promet uspinjače prisustvovao je veliki broj građana, koji su „okupirali“ polaznu stanicu, ali i padinske ulice i avlije iznad kojih je prolazila.
Polazna stanica se nalazila u ulici Avdage Šahinagića (u to vrijeme Dimitrija Tucovića) preko puta sarajevske Vijećnice na nadmorskoj visini 583 metra, a dolazila je na Vidikovac na Trebeviću na 1160 m/nv. Visinka razlika je bila preko 500 metara, a razdaljina među stanicama je bila 2070 m.
Stara Trebevićka žičara je po kategorizaciji spadala u red kabinskih žičara s kružnim tokom. Po konstrukciji je bila dvoužetna, tj. duž trase su se nalazila dva čelična užeta: jedno vučno, a drugo noseće. Na trasi su bili projektovani i ugrađeni rešetkasti čelični stubovi sa raščlanjenim temeljima (ukupno 8 stubova), a čija je visina bila između 8 i 24 metra. Sistem je imao 50 kabina kapaciteta po 4 putnika. Vožnja je trajala 12 minuta, a za jedan sat se moglo prevesti 800 putnika u oba pravca.
Izgradnja žičare trajala je oko godinu dana, ali su priprema za njenu izgradnju počele već 1956. godine. Vodeći proejktant žičare bio je František Šup iz Čehoslovačke. Na projektu i izgradnji žičare radile su vodeće Jugoslovenske firme “Impola” iz Slovenske Bistrice, “Termoelektro” Beograd, “Jelšingrad” Banjaluka, te “Energoinvest” Sarajevo. Pogonski dio je naručen iz čehoslovačke firme „Transeksport“.
Na polaznoj i dolaznoj stanici su izgrađene čekaonice sa bifeima,a na dolaznoj stanici na Vidikovcu kasnije je sagrađen istoimeni restoran. Svojom dužinom od 2.100 metara, trebevićka žičara bila je jedna od najznačajnijih u bivšoj Jugoslaviji, a jedna od rijetkih uopće koja polazi iz samog centra grada i za 12 minuta vas dovodi u netaknutu prirodu, oazu čistog zraka.
Tokom opsade grada, žičara je, zajedno sa polaznom i dolaznom stanicom na Trebeviću, potpuno uništena.
(Zahvaljujemo se Historijskom arhivu Sarajeva na ustupljenim slikama: http://www.arhivsa.ba)